Επικήδειος λόγος: Δημοσθένης (Μίμης) Μούσιος – Μαέστρος

Το Δ.Σ. και τα μέλη του Φιλεκπαιδευτικού Συλλόγου Φλωρίνης “Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ” προπέμπουμε σήμερα στην αιωνιότητα, με πολλή συγκίνηση μα και περηφάνεια, ένα εξέχον μέλος της αριστοτελικής οικογένειας, τον Δημοσθένη Μούσιο, τον επί δεκαετίες Μαέστρο της Μικτής Χορωδίας του Συλλόγου, τον άνθρωπο που συνέδεσε το όνομά του με πολλές από εκείνες τις μοναδικές στιγμές που σε κάνουν να καμαρώνεις που είσαι Αριστοτελικός, που είσαι Φλωρινιώτης.

Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή να αναφερθούμε εκτενώς στο τεράστιο έργο του ανδρός. Θα μακρύνει πολύ ο λόγος…
Το έχουμε κάνει εξάλλου πολλές φορές και σε πολλές εκδηλώσεις προς τιμή του, ενώ βρισκόταν ανάμεσά μας.

Θα εστιάσουμε όμως σε κάποιες πτυχές μόνο της προσωπικότητας και της δράσης του, στην προσπάθεια να φωτίσουμε όλα εκείνα που αποτέλεσαν τα κίνητρα της πορείας του:

Θα σταθούμε στην αγάπη του για τη μουσική που μεταφράστηκε σε πολλές ώρες σκληρής δουλειάς·

Θα εξάρουμε τη δημιουργική πνοή του, αυτήν που -ακόμη και όταν τον βάρυναν πολύ τα χρόνια- δεν τον άφηνε να ησυχάσει ραθύμως, αλλά τον κεντούσε να ψάχνει, να σχεδιάζει, να προγραμματίζει·

– θα σταθούμε στη τιμή που απέδωσε σε όλους τους τοπικούς Μακεδονομάχους, συνθέτοντας και ενορχηστρώνοντας τραγούδια στη μνήμη τους·
– θα εγκωμιάσουμε την άρνησή του να ιδιωτεύσει, το μεράκι και τον ζήλο να προσφέρει στο κοινό των Φλωριναίων κάθε δημιούργημά του,
και
– θα ζηλέψουμε το πάθος με το οποίο ήθελε πάντοτε το καλύτερο, και εργαζόταν γι’ αυτό.

Είναι αλήθεια, ότι ο Μίμης αγάπησε τη Φλώρινα -κι η Φλώρινα του το αναγνώρισε:

με την πληθώρα των τιμητικών διακρίσεων – από τον ίδιο τον «Αριστοτέλη» αλλά και πολλούς φορείς της Φλώρινας, και πέρα απ’ αυτήν – αλλά και, κυρίως, με όλους εκείνους που έσπευδαν να ενταχθούν στη χορωδία του και με τα πλήθη που συνέρρεαν για να απολαύσουν τις μοναδικές εμφανίσεις της.

Από σήμερα, ο Μαέστρος περνά στην αιωνιότητα.

Μας αφήνει παρακαταθήκη:

– το έργο του – τις εκδηλώσεις, τις εκδόσεις, τις αμέτρητες σελίδες με τις παρτιτούρες και τις σημειώσεις, που θα παραμείνουν και θα αξιοποιηθούν στον «Αριστοτέλη», όπως ο ίδιος επιθυμούσε –
και
– το παράδειγμά του που προτρέπει όλους, τους νεοτέρους Αριστοτελικούς, τους νεότερους Φλωρινιώτες, να δουλέψουμε σκληρά γιατί στη Φλώρινά μας αξίζει το καλύτερο -και οι Φλωρινιώτες μπορούμε το καλύτερο…

Αυτονόητη είναι τούτη την ώρα η δέσμευση όλων μας ότι θα βαδίσουμε στα ίχνη του. Όταν, στις 14 Μαΐου του 2015, μας ανακοίνωσε την αποχώρησή του από τη διεύθυνση της Χορωδίας, τον βεβαιώσαμε ότι «θα έχει πάντα το μεγαλύτερο κομμάτι στην ιστορία της Χορωδίας και ότι αυτή η ιστορία δεν τελειώνει, απλώς αλλάζει σελίδα».

Ναι, και αυτή την ιερή ώρα, μπορούμε να βεβαιώσουμε τον Μαέστρο μας και όλους τους μεγάλους Αριστοτελικούς που πήγε να συναντήσει, ότι και η Μικτή Χορωδία και όλα τα Τμήματα του «Αριστοτέλη» θα συνεχίσουν να υφίστανται και να δουλεύουν για το καλό της Φλώρινάς μας, εδώ στην άκρη της Ελληνίδος γης, εδώ στη γωνιά της Μίας Μακεδονίας, της Μακεδονίας των περήφανων Ελλήνων.

Δημοσθένη Μούσιου
ας είναι
ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ

Το ΔΣ του ΦΣΦΑ